Najlepsza Zajęcia Uważności Warszawa Blisko Ciebie

4worldlovers:


Rozwijanie empatii i współczucia, rozumianego jako aktywność, prowadząca do wsparcia i dobrostanu.


Holistyczne wsparcie rozwoju, uwzględniające umysł, ciało, emocje, funkcjonowanie w relacjach, grupie, społeczeństwie.

Doświadczenie to najlepszy sposób aby coś naprawdę zapamiętać, aby się czegoś nauczyć, aby przeżyć a nie tylko sobie wyobrażać czy snuć na jakiś temat intelektualne fantazje. Uczymy się, rozważamy to czego się nauczyliśmy i następnie sprawdzamy w praktyce, w doświadczeniu, które coś nam pokazuje... W ten sposób rozwijamy mądrość i oczywiście robimy to z sercem. Kluczowa jest świadomość ale też dobroć, serce. Doświadczenie pokazuje, że najlepiej aby współdziałały.

Pracuję zarówno z ciałem, umysłem, wymiarem energetycznym, emocjami, relacjami międzyludzkimi, społecznymi a także uniwersalnie pojętą duchowością.

Człowieka nie da się sprowadzić do samego umysłu, czy też emocji lub ciała. Prawda jest taka, że te sfery współdziałają ze sobą i jeśli nie rozwiniemy świadomości każdej z nich i nie zrozumiemy jak na siebie wpływają, jak współdziałają, niemożliwe stanie się zintegrowane życie. Do tego nie sposób nie dodać kontekstu w jakim żyjemy, także społecznego, przestrzeni relacji z innymi, bycia w grupie, społeczności.

Życie dzieję się w chwili obecnej, w zmysłach, w przeżywaniu, nawet jak myślimy o przeszłości, myślimy w teraz. To co było już nie istnieje, to co będzie jeszcze nie istnieje. Kiedy myślimy, nawet o przeszłości, myślimy w teraz. Czujemy w teraz, przeżywamy w teraz. Teraźniejszość nie jest momentem lecz ciągłym strumieniem, zdawania sobie sprawy. Świadomość możemy rozumieć jako zdolność do uważnej koncentracji. Dzięki temu że jesteśmy świadomi, możemy być odpowiedzialni za to co myślimy i w jaki sposób, za to jak odnosimy się do własnych uczuć, jak się nimi zajmujemy, w jaki sposób je wyrażamy oraz za nasze zachowanie.


Kiedy unikamy świadomości lub teraźniejszości, automatycznie redukuje lub zanika doświadczenie "wiem" "widzę wyraźnie", "rozumiem". Świadomość może być doświadczana w teraźniejszości, z chwili na chwilę. Ten rodzaj świdomości nie należy do myślącego umysłu. Ten rodzaj świadomości widzi ten myślący umysł, także to jak specyficzny rodzaj myślenia, tworzy konkretne emocje, przyjemne lub nieprzyjemne. Ten rodzaj świadomości, widzi szerzej i przejrzyściej niż myślący umysł i nie jest przez myślenie uwarunkowany. Ten rodzaj świadomości daje dostęp do bezstronnej, obiektywnej perspektywy świadka. Ten rodzaj świadomości prowadzi do integracji umysłu, emocji i ciała wraz z jego ekspresją i zachowaniem oraz funkcjonowania w relacjach.

Otwartość to coś co wszyscy docenią ale faktem jest, że za rzadko jej używamy. W praktyce uważności, medytacji, czy w życiu w ogóle potrzebujemy otwartości na doświadczenie, na siebie nawzajem, aby móc korzystać z potencjału jaki mamy, jaki przynosi życie, sytuacje.

Kiedy praktykujemy uważną obecność, otwartość na doświadczenie z chwili na chwilę, jest naszym stałym przyjacielem. Powracamy do niej jeśli ją tracimy, powracamy do ciekawości jak dziecko, do umysłu początkującego, do świeżości i obiektywności postrzegania. Otwartość może stać metodą w chwilach utknięcia, zamknięcia, obrażenia czy konfliktu wynikającego z przywiązania do własnej perspektywy. Otwartość jest też objawem rozwoju praktyki medytacyjnej czy szeroko pojętego rozowoju osobisto/zawodowego. Jeśli twoja otwartość rośnie, jesteś na właściwej drodze...

4worldlovers: Wywodzi się od angielskiego przymiotnika mindful – uważający, troskliwy, dbały, pamiętający. Innymi słowy jest to rodzaj stanu umysłu jako „czujnego” obserwatora „uważającego” na wszelkie doznania płynące ze świata wewnętrznego i zewnętrznego w danej chwili. Stan bycia w pełni: „tu i teraz”.

Jest formą umysłowego treningu, która zmniejsza skłonność umysłu do takiego reagowania na pojawiające się wewnętrzne i zewnętrzne bodźce, które powoduje i nasila stres, napięcie emocjonalne, a w niektórych przypadkach nawet podtrzymuje stany chorobowe (np. depresję, uogólniony zespół lękowy, zaburzenia odżywiania).

Mindfulness zostało zapoczątkowane przez wprowadzenie Programu Obniżania Stresu Opartego na MINDFULNESS, który pierwotnie był wykorzystywany przy obniżaniu poziomu chronicznego bólu pacjentów, a obecnie jest szeroko stosowany w redukowaniu psychologicznych problemów, jakie wiążą się z występowaniem przewlekłych chorób (np. efektywnie obniża poziom lęku) oraz w leczeniu zaburzeń emocjonalnych i zaburzeń zachowania. Program ten pomaga też w łagodzeniu doświadczanego stresu i utrzymywaniu dobrego samopoczucia.

Proszona jest o przyjęcie wyprostowanej pozycji siedzącej lub leżącej. Następnie stara się skupić i utrzymać swą uwagę na określonym somatycznym doznaniu płynącym z oddechu. Za każdym razem, gdy jej uwaga rozproszy się, gdy pojawią się w umyśle różne myśli, emocje, czy doznania natury somatycznej, a także bodźce ze środowiska zewnętrznego, np. dźwięki, zmiany natężenia światła itd. po prostu ma je zauważyć i zaakceptować bez dokonywania dalszej ich analizy, czy oceny. Ten szczególny rodzaj obserwacji jest prowadzony w danej chwili i z chwili na chwilę. Własny oddech jest natomiast „kotwicą”, która umożliwia ponowną koncentrację i równowagę psychiczną.

Nie wymaga osiągania określonego stanu, takiego jak relaksacja, czy też zmiana własnych odczuć i myśli. Przeciwnie – celem mindfulness jest nauczenie się dostrzegania i przyjmowania każdej pojawiającej się emocji, myśli, odczucia, jako obiektów obserwacji, której jednak nie należy pogłębiać. Ponowne skupienie uwagi na oddechu temu właśnie zapobiega.

Techniki MINDFULNESS jest zauważanie i dostrzeganie wielu, różnorodnych bodźców tak wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Stan mindflulness jest osiągnięty wtedy, gdy dana osoba swobodnie, po wyłonieniu się „obiektu” w jej umyśle i zaakceptowaniu go potrafi ponownie powrócić do rytmu swego oddechu. Stan ten jest formą oscylacji uwagi między doznaniami wewnętrznymi i zewnętrznymi danej osoby, a jej własnym oddechem. Technika mindfulness, nie jest ani ucieczką ani unikaniem, ani walką z niechcianymi myślami, odczuciami i doznaniami. Jest raczej wyjściem im naprzeciw.